zeynepozyilmazel

Website:

http://zeynepozyilmazel.com

Posts by zeynepozyilmazel:
Instagram
İnsan böyle günlerde güzel anlarını anıyor, özlüyor... Benim de en çok özlediğim şeylerden biri sahnede olmak, şarkı söylemek... Şöyle bir videolarımı karıştırayım dedim... işte bir tanesi... Bir Haziran gecesi... Club Marvy’deyiz. Oradaki ilk gecemiz. Zaman Olur çıkalı çok kısa bir süre olmuş. Hatta Zaman Olur çıktıktan sonraki ilk performans olacak. Çok heyecanlıyım. Ne giyeceğime bir türlü karar veremezken canım arkadaşım Elvan Tığlıoğlu (@jaquette_by_elvan ) yetişiyor. Hafif bir yaz makyajı yapıp saçlarımı arkadan topluyorum. Topuklu ayakkabılardan son anda vazgeçiyorum (ve sonraki yıllarda da tüm yaz performanslarına yalın ayak çıkıyorum). Sahnede bana @evrenkarakul @berkersah ve @emre.yenson eşlik ediyor ve harika bir gece ve yaz oluyor... #tb #ZeynepSahnede
Bundan yaklaşık 6 ay önce, hayatımı resmen baştan kurmam gereken günlerden geçerken, çok sevdiğim bir arkadaşımın tavsiyesiyle “Aile Dizimi”ne gittim. Arka arkaya benzer şeyleri yaşayınca, kalbim sürekli aynı yerden kırılınca farklı bir bakış açısına sahip olmam gerektiğini düşündüm. Bakış açılarımızın da büyük çoğunluğunu ailemizden almıyor muyuz, birçok konuya onların baktıkları pencereden bakmıyor muyuz? “Aldığımız kararların ne kadarı biziz, ne kadarı onlar?” falan derken denemek istedim bu terapiyi ama hiç ummadığım bir sonuçla karşılaştım. Terapist son söz olarak bana “İşi gücü bırak, hissetmeye bak!” dedi. Çünkü ona göre “hayatta kalmak” için mantığımla hareket etme, hislerimi bastırma gibi bir yöntem geliştirmişim. Önce bunu çok saçma bulduğumu söylemeliyim. Ne yani ben hiç üzülmüyor muydum? Sevinmiyor muydum? Sevmiyor muydum? Olur muydu canım öyle şey? Bir insan hissetmeden nasıl yaşardı? Ama bir taraftan da hiçbir şeyin boşuna olmadığına inanan biri olarak, “Bunun bir doğruluk payı olabilir mi?” sorusunu da aklımın bir köşesinde tutuyordum, kendimi kontrol ediyordum çaktırmadan… Varmış! Meğer benim kalbimde ne çok duygu varmış. Meğer ne kadar kocamanmış. Ne kadar renkliymiş. İzin verdiğimde nerelerden nerelere savrulabiliyormuş. Üstelik buna hem izin verip, hem “hayatta kalınabiliyormuş”. Hatta yaşattığı macera daha da yaşıyor hissettiriyormuş insanı. Hele sevmek… Sevgiyi hissetmek… Birini sevmek karşılık beklemeden, güneşi sevmek içine çekerek, İstanbul’u sevmek özleyerek, sabah kahvesini sevmek koklayarak… ve tabi kendini sevmek kabul ederek… doya doya… (bu ara çok şiir okudum galiba idare edin) DEVAMI AŞAĞIDA 👇🏻
21 gün oluvermiş. Nasıl geçtiğini anlayamadım doğrusu. Ama dolu dolu ve duygusal olarak oldukça yoğun geçtiği muhakkak… 21 gün kuralını duymuşsunuzdur. Yeni bir alışkanlık kazanmak için 21 gün boyunca tekrar etmeniz gerektiği söylenir. Bunu bilim insanları da destekliyorlar. Peki bana 21 günde neler oldu? Ben hangi alışkanlıkları kazandım? Yalnızlığıma oldukça değer veren biri olarak ilk günleri hiç yadırgamadım diyebilirim. Ta ki 5. Güne kadar! O gün kişisel tarihime “5. Gün Krizi” olarak geçebilir! Gördüm ki, tercihen yalnız kalmakla, zorunlu olarak yalnız kalmak arasında büyük fark var! Ve sonraki 10 gün isyanla, özlemle, pişmanlıklarla, bolca gözyaşıyla, zaman zaman inkarla, empati kurma gayretiyle, kendimi, insanlarla ilişki kurma şeklimi düşünerek, sık sık yargılayarak, bazen anlayarak, bazen anlamsızlıklar içinde kaybolarak geçirdim… Sonra daha huzurlu hissetmeye başladım kendimi. Sanki madde bağımlısıydım da tedavi sürecindeki yoksunluk belirtilerini yaşamış, atmıştım bedenimden beni uyuşturan her şeyi… Kabullenmiştim bu süreci… hatta sevmeye başlamıştım… Duygularımın daha farkındaydım ve iyi/kötü diye ayırmaksızın her birini sevmiştim. Bendiler çünkü. Daha önce hiç olmadığı kadar kendime konsantre olmuş, derinleşmiştim. Mesela, saatlerce müzik dinlemeye başladım. Hani ergenlik çağında şarkılarda kendimizi bulmaya çalışarak dinleriz ya… işte öyle… Şarkıların derinlerine inerek, onları yazdıran yaşanmışlıkları hissetmeye çalışarak… Müzisyen olmama rağmen uzun zamandır bu şekliyle yoktu müzik hayatımda. Mesela 11.00 kahvem var artık. Güneş varsa minik balkonumun kapılarını açıyorum, yoksa kapalı tutup önüne çekiyorum tekli koltuğu. Uzun uzun seyrediyorum manzarayı. Bazen sevdiğim birini arıyorum görüntülü, o da bana katılıyor, bazen yalnız…İçimden nasıl gelirse… Olay da bu zaten! İçimden nasıl gelirse! İçimden ne geldiğiyle bağımın gittikçe kuvvetlendiğini hissediyorum ve bu nefis bir his! Şiir okumaya başladım mesela. Onlardaki hüznü, özlemi, aşkı hissetmek bana her zamankinden daha çok yaşadığımı hissettiriyor. DEVAMI AŞAĞIDA👇🏻
Eğer bir faydam dokunacaksa neden olmasın! Hem @senemgurell hem de @sedefhanoguz hocamdan geldi çağrı. Yalnız olunca hem kağıdı tut hem el işaretini yap hem de fotoğrafı çek pek mümkün olmadı tabi 🤷🏻‍♀️ Mecburen seçim yaptım. Ama etiketimiz #evindekal Dur 🖐🏻 Kaç yaşında olursan ol 🖐🏻 Evinde kal 🖐🏻 Bu bir sorumluluk değil artık zorunluluk 🖐🏻 Alo 184 bilgi alma hattı (hastalık şüphesinde) Alo 122, 155, 156 vefa hattı. (65 yaş üstü ihtiyaçları için) Hep birlikte başaracağız 👊🏻 @elvant @mertaslanfashion @yaseminsefik Siz de destek olur musunuz?
Bugün sahnede 8 yılı dolduruyorum... Bu 8 yıl terör saldırıları, ekonomik krizler, siyasi istikrarsızlıklar, darbe girişimleri, deprem korkuları, seçimler ve yasakların gölgesinde geçti. Bu defa da salgın ve yine ertelemeler, iptaller... Böyle bir ortamda yaşamak zaten zor elbet ve tabi ki her şeyin başı sağlık... Ama inanın müzikle, sanatla uğraşıyor olmak, hele ki duruşunu kaybetmemeye çalışarak... zor... çok zor... Geriye elimizde yaptığımız işe duyduğumuz aşkımız ve saygımızdan başka hiçbir şey kalmıyor... Bir de fotoğraftaki gibi gülümseten anlar... Ne diyelim?.. Yine de kutlu olsun...
Dün akşam Blendax için sahnedeydik... Teşekkürler 🙏🏻 @komunite.istanbul @mertvidinli #ZeynepSahnede #blendaxlabaşdöndürendolgunsaçlar Piyano: Salih Duman Kontrbas: @ekinblgin Davul: @korcanulusoy Trompet: @gokhan_par Menajer: @gozde_van_lier_artsmanagement Asistan: @aysinwonderland Etek ve Gömlek: @adl_official Night Zoom Styled by @mertaslanfashion Küpeler: @the_ninon Makyaj: @maccosmeticsturkiye ürünleri ile...
28 Şubat Cuma akşamı Şila Gök moderatörlüğünde, Nefise Karatay, Papatya Karadede ve Tuğba Atasoy ile birlikte “İş Dünyası ve Sosyal Medyada Kadınlar” konulu panelde, W İstanbul’da buluşuyoruz. Katılmak isterseniz @wistanbul ‘a DM’den mesaj ya da aybike.edikoglu@whotels.com adresine email atabilirsiniz. #whatshesaid
Sevgililer Günü’nde aşkı 5 dilde söyleyeceğimiz şarkılarla anlatıyoruz. Bossanovalar, latinler, Türkçe 45’likler... Bize katılır mısınız? @cloud34bar @hiltonistanbulbomonti #ZeynepSahnede #SevgililerGünü #ValentinesDay
Twitter

zeynep özyılmazel

WordPress.com'da Blog Oluşturun.