Arkadaşlar mühimdir de hayatımızda, bir de eski arkadaşlar vardır. Hani en eskileri… Sizi en iyi bilen, en derininize kadar tanıyan, yanında en rahat, en kendiniz gibi olduğunuz…En eski arkadaşınızı hatılıyor musunuz? Hala görüşüyor musunuz?

Gonca benim ilk arkadaşım. Aynı apartmanda onlar 2. biz 6. katta otururduk. Bir gün ikimizin de anneleri bizi Aslı Teyze’ye emanet edince, Asli Teyze de Ayşe’yle ikimizi alıp Goncalar’a götürmekte bulmuş çareyi. Gonca “Kapıyı açtığımda kafanı önüne eğmiş, mahcup mahcup bakıyordun” diyor. Bende ise o an bulanık. 1 yaş var oysa aramızda…

O günden sonra hep beraberdik Gonca’yla. Ailelerimiz de arkadaş oldu. Hem de çok yakın arkadaş oldular. Birlikte büyüdük biz. Neredeyse tüm çocukluk anılarımda o da var. Güzin Teyze’nin (Gonca’nin annesi) bizi terlikle kovalamaları, dolaplarında mutlaka bulunan pastayı yeme hesapları, sonradan aramıza katılan Gamze’nin (Gonca’nin kardeşi) bebeklerimizi kemirmeleri, patatesli omletler, annelerimizin dolaplarından aşırdığımız kıyafetlerle yaptığımız defileler…

Gonca (damat) babamın şapka, ceket ve kravatıyla, ben (gelin) annemin pareolarıyla 🙂

Zaman geçtikçe, çocukluğumuz bittikçe yollar yavaş yavaş ayrılmaya başladı. Önce onlar İstanbul’un bir ucuna taşındılar. Sonra biz de taşındık Gürelli Apartmanı’ndan. Hayat bize bir çok yönünü gösterdi. Dağıldık… Toparlandık… Sonra yine dağıldık… Yine toparlandık… Ama hiç kopmadık. Eskisi gibi sürekli birlikte olamasak da, hep haberimiz vardı birbirimizin hayatında neler olduğundan. O telefon hep aynı samimiyetle açıldı, hep aynı sevgiyle sarıldık birbirimize…

Ve arkadaşım yepyeni bir yolda yürümeye başladı… Annelik yolunda… Kerem Çınar’ı aldı kucağına… Biraz şaşkın, biraz endişeli akla gelebilecek bütün soruları tek nefeste soruyordu doktora…

O hastane odasında duygularım o kadar karışıktı ki… Tüm çocukluğumuz geçti aklımdan. Bir yanım yeniden o günlere dönmek istedi, bir yanım bugünde olduğumuz için şükretti. Anne miydi Gonca şimdi? Ben teyze mi olmuştum? Zeynep Teyze… Hiç hazır değilim! Kerem büyüyüp bana öyle seslendiğinde daha çok sevebilirim belki teyzeliği… henüz alışamadım…

Canım Goncam… Eminim çok iyi bir anne olacaksın. Hiç endişelenme… Yaşadığın onca şey vardı ya hani… Hani seni günlerce ağlatan, zaman zaman çaresiz hissettiren, değer yargılarını yerinden oynatan, öncelik sıralamanı değiştiren. İşte onlar seni çok iyi bir anne yapacak. Ve Kerem seni çok çok ama çok sevecek…

İPUCU: Yeni doğum yapan arkadaşlarınıza, tanıdıklarınıza ne hediye götürüyorsunuz? Şimdilerde doğumdan önce çoğunlukla ‘babyshower’lar yapılıyor ve patikten pusete kadar tüm ihtiyaçları karşılanıyor ailenin. Bütçesine göre altın alanlar da oluyor. Değişik bir hediye vermek isterseniz sizlere 2 önerim var:

1.si Tema Vakfı’na bağış yaparak, yeni doğan bebeğin adına ağaç diktirebilirsiniz. www.tema.org.tr adresinden ‘Özel Gün Bağışları’ bölümüne giriyorsunuz, ‘Bebek Doğumu’ sertifikasını seçiyorsunuz. Bağışınızın ardından sertifikası isterseniz posta, isterseniz e-posta yoluyla elinize ulaşıyor. Ne demişler? “Şu dünyada dikili bir ağacın olsun” değil mi?

Tema Vakfı Bebek Doğumu Fidan Bağışı Sertifikası

2. önerim ise Wohha bebek t-shirt ve tulumları. Benim gibi cicili bicili bebek kıyafetlerinden sıkıldıysanız ve daha ‘cool’ bir hediye vermek isterseniz adresiniz wohhakids.com .

Wohha Kids

FOTOĞRAFLAR: Zeynep Özyılmazel