Bazen ne buradasındır ne orada. Ne kalabilirsin ne de gidebilirsin. Alınması gereken kararlar, atılması gereken adımlar vardır. Değişimin kapıda olduğunu hissedersin. Fazla alışmışsındır, rahatlamışsındır da “Çok durdun sen!” der hayat, “Kalk bakalım, hareket et!”

Nedense bu durumlarla hep tatilde yüzleşirim ben. Şöyle bir ayaklarını uzatıp, “Oh be ne rahat!” dediğin anlarda mı artıyor farkındalık nedir? Havuz başında güneşlenirken, dönüşte yapman gereken toplantıyı düşünmek de neyin nesidir? Ama sonuçta bilirim, değişim iyidir…

Bugün tatilimin son günü. İyi vakit geçirdim. İyi ki geldim. Ailemle birlikte oldum, yüzdüm, güneşlendim, bol bol yemek yedim, uzun yürüyüşler yaptım, bazı gün dinlendim, bazı gün yoruldum… Bu arada çok da düşündüm. Yazının girişinde yazdığım gibi, hayatın beni getirdiği değişim eşiğini gördüm. O eşigi geçebilmek için güç topladım. Şimdi tekrar hayata karışmak üzere dönüyorum.

Şehre dönüşleri severim ben. Bir süre için de olsa herkesten daha canlı, daha bronz, daha yeni hissetmeyi de. Aslında baştan başlamaları seviyorum galiba, kaldığım yerden devam etmelerden çok. Yenilik iyidir. Bu bazen sadece yeni bir bakış açısı olsa bile…

FOTOĞRAF: Zeynep Özyılmazel – T-shirt: Wohha, Gözlük: Ray Ban