zeynep özyılmazel

Arşivler

Yaşım neredeyse 42… Dünkü Zeynep değilim…  Ayıp olmaz bana, arayıp sormasan… Her gün sesini duymasam dünyam yıkılmaz… Yokluğunda kalbim kırılsa da onarmam öyle fazla zaman almaz… Yapman gerekenler listene ek olmak istemem. Öylesi asıl yaralayan… En çok istediklerinden olmak isterim ben senin… Benden sorumlu değilsin… Yalnızlığımda güçlenirim bilirsin…  Aradan çıkarma beni… Geçiştirme… Hakkını ver duygularının eğer varlarsa… Hakkını ver bu anın senin de için coştuysa… Hakkını ver… Hakkımı ver… Bana gelmek istediğin… Devamını oku

Bir zamanlar… Erkenden telaşlı uyanışlar… Mükellef bayram kahvaltısı. Tavada sucuklar, yumurtalara ekmek banmalar. Annem, babam, kardeşim… Babamın gergin “Hadi!”leri, annemin bir türlü hazırlanamayışları, kardeşimin komiklikleri, puantiyeli rugan ayakkabılarım… Arabanın arka koltuğu, trafiğin yoğunluğu, babamım söylenmeleri, annemin arabanın aynasında ruj sürmeleri… Üsküdar…  Babaannem… Canım babaannem… Dedem, amcalarım, yengem, kuzenim… Bana o zaman kocaman gelen küçücük bahçe, incir ağacı… Babaannemin ince ince, kat kat açtığı ıspanaklı börek, fırından yeni çıkan büryanın kokusu… Uzayan muhabbetlerde… Devamını oku

Merhaba canım Zeynepciğim, Nasıl olduğunu sormayacağım. Çünkü iyisin görüyorum. Çok daha iyisin. Bu süreç çok iyi geldi sana. Çok zor günlerin oldu, ağlarken avaz avaz bağırmak istedin, komşulardan çekindiğin için yapamadın. Hepsinin farkındayım.  Ama artık 2 ay öncesine göre daha farklı bakıyorsun hayata. Bir tarafın yeni Zeynep’i yaşamak için insan içine çıkmak istiyor, bir tarafın ise büyünün bozulmasından korkuyor. Evet büyü gibi geliyor sana bugünler. Ama birazcık daha yolumuz var. Az daha… Devamını oku

Hiçbir seneye geçişi bu kadar net hissetmemiş olabilirim! Sizi bilmem ama 2015 öyle bir başladı ki benim için, hani derler ya başımı kaşıyacak vaktim yok diye, işte tam olarak durumum budur… Biliyorsunuz blog yazarlığının yanında yemek fotoğrafçılığı da yapıyorum. Ama en büyük aşkım, çocukluk hayalim olan şarkı söylemek.