zeynep özyılmazel 
Arşivler
2014 de bitti. İşte son günündeyiz. 2013’un son gününü çok iyi hatırlıyorum. O kadar farklı beklentilerim, umutlarım vardı ki gelecek olan yılla ilgili… O kadar beklemediğim, hayal etmediğim şeyler yaşadım ki… Ama sonunda planladığımdan farklı bir noktada olsam da kendimi akışa bıraktığımda, bırakabildiğimde hayatın benim için planladıklarının, benim kendim için planladıklarımdan çok daha heyecan verici olabileceği bu sene öğrendiğim en önemli şeylerden biri.
Gitsem de, görsem de, pişirsem de, yesem de, baksam da, alsam da düşünüp durduğum tek bir şey var… Barış… Canım ülkemin, güzel insanlarının bir arada, bölünmeden, birbirine sahip çıkarak yaşamaları… Her gün ne uğruna olduğu bilinmeyen ölümlerin yaşanmaması… Hal böyleyken, ben de yazılarıma bir süre ara veriyorum. Birbirimizi kucakladığımız, huzurumuzun tam olduğu, evlatların, eşlerin evlerine dönebildikleri günlerde görüşmek dileği ile… “YURTTA SULH, CİHANDA SULH”
Küçücük anlar… Bize yeni bir şeyi farkettiren, hayatımızın yönünü değiştiren, bize yepyeni kapılar açan… Aynı zamanda çok kolay atlanabilen, görülmeyebilen, daha sonra içimizi cız ettiren o anlar… Ben Tanrı’nın bizimle o anlar aracılığıyla konuştuğuna inanırım. Bir de iç sesimizle. O anlar da atlanabilir, iç sesimiz de. Ne kadar kolaylıkla geçersiz kılabiliyoruz o sesi. Aslında o hep doğruyu söylüyor.
zeynep özyılmazel 
Son Yorumlar